امام رضا علیه السلام می فرماید:
بکوشید اوقات خود را به چهار بخش تقسیم کنید بخشی از آن را برای ارتباط و راز و نیاز با خدا ، بخشی دیگر را برای امرارمعاش و گذران زندگی ، بخشی را برای معاشرت با دوستان مورد اعتماد و آنها که عیبهایتان را به شما معرفی کرده و در باطن به شما اخلاص می ورزند و بخشی را برای بهره گیری از لذات مشروعتان خالی بگذارید زیرا با استفاده از این اوقات است که شما قادر به تلاش در اوقات دیگر خواهید بود.
امام رضا علیه السلام فرموده است:« در قیامت آن کس به من نزدیکتر است که در دنیا خوش اخلاق تر و نسبت به خانواده ی خود نیکوتر باشد.»
تبسم و لبخند مانند خوش خلقی یک نیروی اعجازآمیز اجتماعی است که هر کس دارای این خو و صفت انسانی باشد، نیروی جاذبه شگفت انگیزی خواهد داشت که در هر جمعیتی وارد گردد همگان را به خود جلب خواهد کرد و در همه جا مورد استقبال و احترام قرار خواهد گرفت. لبخند و شادی قابل انتقال است و برای دیگران نیز سودمند واقع می شود. قلب شادمان و چهره ای شکوفان یک سرچشمه ی شادی است که همه ی چهره ها را که در پیرامون آن گرد آمده اند، شکفته و خندان می سازد.
لبخند و تبسم داشتن به معنی راضی بودن است و بزرگترین نعمتهایی که موجب سعادت و خوشنودی است که امام رضا(ع) می فرمایند:
« شما هرگز نمی توانید مردم را به وسیله ثروت و مالی که در دست دارید ،به خود متوجه سازید، بلکه آنان را با گشاده رویی و حسن برخورد به خود نزدیک کنید » 
:جستجو